پرسش و پاسخ بین من و خدا در مورد فلسفه نماز

سلام به دوستان!

یک پرسش و پاسخی بین من و خدا در مورد فلسفه نماز اتفاق افتاد!

گفتم شما هم در جریان باشید خوبه!

خدایا اصلا چرا باید نماز بخوانم؟

أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري (20:14)
نماز را به خاطر یاد و ذکر من به پای دار

خوب ذکر شما چه فایده ای برای من دارد؟

الا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب (13:28)
آگاه باش كه با ياد خدا دلها آرامش می يابد.

اگر من ذکر تو را به جا نیاورم چه می شود؟

وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكا(20:124)
و هر كس از ياد من دل بگرداند، در حقيقت، زندگىِ تنگ [و سختى‏] خواهد داشت‏

اهمیت نماز بیشتر است یا اهمیت ذکر شما؟

وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ (29:45)
و قطعاً ياد خدا بالاتر است‏

آیا نماز فایده های دیگری هم دارد؟

إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَر(29:45)
نماز از كار زشت و ناپسند باز مى‏ دارد

خدایا چه وقتهایی یاد تو باشم؟ و نماز بخوانم؟

و سَبِّحْ بحمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبهِا  وَ مِنْ ءَانَاى الَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرَافَ النهَّارِ لَعَلَّكَ تَرْضى (20:130)
و پيش از بر آمدن آفتاب و قبل از فرو شدن آن، با ستايش پروردگارت [او را] تسبيح گوى، و برخى از ساعات شب و حوالى روز را به نيايش پرداز، باشد كه خشنود گردى‏

من نمی دانم چرا گاهی میل به کارهای ناپسند دارم! گاهی نگرانم تهیدست بشم!

الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلاً وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليم (2:268)
شيطان شما را از تهيدستى بيم مى‏دهد و شما را به زشتى وامى‏دارد و [لى‏] خداوند از جانب خود به شما وعده آمرزش و بخشش مى‏ دهد، و خداوند گشايشگر داناست‏

یعنی نباید به حرف شیطان گوش کنم؟

لا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطانُ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبين (43:62)
مبادا شيطان شما را از راه به در بَرد، زيرا او براى شما دشمنى آشكار است.

خدایا، حالا که گاهی اشتباه کردم و حرف شیطان رو گوش دادم و مرتکب گناه شدم، آیا تو من رو می بخشی؟

وَ الَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَ مَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ يُصرِّواْ عَلىَ‏ مَا فَعَلُواْ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ(3:135)
أُوْلَئكَ جَزَاؤُهُم مَّغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ جَنَّاتٌ تجَرِى مِن تحَتِهَا الْأَنهْارُ خَلِدِينَ فِيهَا  وَ نِعْمَ أَجْرُ الْعَمِلِينَ (3:136)
و آنان كه چون كار زشتى كنند، يا بر خود ستم روا دارند، خدا را به ياد مى‏آورند و براى گناهانشان آمرزش مى‏خواهند- و چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد؟ و بر آنچه مرتكب شده‏اند، با آنكه مى‏دانند [كه گناه است‏]، پافشارى نمى‏كنند. (135)
آنان، پاداششان آمرزشى از جانب پروردگارشان، و بوستانهايى است كه از زير [درختان‏] آن جويبارها روان است. جاودانه در آن بمانند، و پاداش اهل عمل چه نيكوست. (136)

خدایا من گناههای بزرگی کردم! گاهی اصلا نا امید می شم که بسوی تو بیام! می ترسم من رو نبخشی!

قُلْ يَاعِبَادِىَ الَّذِينَ أَسْرَفُواْ عَلىَ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ  إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا  إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيم‏(39:53)
بگو: «اى بندگان من- كه بر خويشتن زياده‏ روى روا داشته‏ايد- از رحمت خدا نوميد مشويد. در حقيقت، خدا همه گناهان را مى‏آمرزد، كه او خود آمرزنده مهربان است‏

خدایا، ببخشیدا! اصلا کی گفته من باید تو را بپرستم؟ مگه من تعهد دادم که تو را بپرستم؟

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَبَنىِ ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُواْ الشَّيْطَانَ  إِنَّهُ لَكمُ‏ْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ، وَ أَنِ اعْبُدُونىِ  هَاذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيم (36:61)
اى فرزندان آدم، مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد، زيرا وى دشمن آشكار شماست؟ و اينكه مرا بپرستيد اين است راه راست!

من که درست این موضوع تعهد را بیاد نمی آورم! کی و کجا این تعهد را دادم؟

وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنىِ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتهَُمْ وَ أَشهَْدَهُمْ عَلىَ أَنفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ  قَالُواْ بَلىَ‏  شَهِدْنَا  أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَاذَا غَفِلِين‏(7:172)
و(بیاد آورید) هنگامى را كه پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذريّه آنان را برگرفت و ايشان را بر خودشان گواه ساخت كه آيا پروردگار شما نيستم؟ گفتند: «چرا، گواهى داديم» تا مبادا روز قيامت بگوييد ما از اين [امر] غافل بوديم.

آره خدایا! به عمق وجودم که مراجعه می کنم یک همچین چیز هایی یادم میاد!
حالا اگر من به تعهدم عمل کنم، چی میشه؟

بَلى‏ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‏ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقين (3:76)
آرى، هر كه به پيمان خود وفا كند، و پرهيزگارى نمايد، بى‏ترديد خداوند، پرهيزگاران را دوست دارد

خدایا من شما را دوست دارم، چه کنم تو هم مرا دوست داشته باشی؟

قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني‏ يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (3:31)
(ای محمد) بگو: «اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشايد، و خداوند آمرزنده مهربان است.»

به امید آنکه خدا ما را دوست بدارد.

با احترام فراوان

سپهر محمدی