چه شد که عیسی خداوند شد؟

همانطور که می دانید دو واژه خدا و خداوند در ادبیات فارسی، کم و بیش ، دارای یک معنی هستند، اما این موضوع وقتی به ترجمه کتاب مقدس می رسید، کاملا متفاوت است!

در این پست کمی در مورد واژه “خداوند” در کتاب مقدس توضیح می دهم.

برای این موضوع لازم است به سابقه ای تاریخی اشاره کنیم تا بدانید چه شد که حضرت عیسی در ترجمه های کتاب مقدس، خدا و خداوند شد!!!

یهودیان به نام مقدس “یهوه” بسیار احترام می گذارند و هیچگاه در جمع این نام را نمی خوانند و اصلا هیچ گاه این نام را بلند نمی خوانند، به گمان بنده این سنت از کج فهمی یکی از اصول ده فرمان ناشی می شود که می فرماید:

خروج 20: 7
نام یهوه، خدای خود را به باطل مبر، زیرا خداوند(یهوه) کسی را که اسم او را به باطل برد، بی‌گناه نخواهد شمرد

(دقت کنید واژه هایی که داخل پرانتز می آورم، واژه های مشابه در متن اصلی است)

این مثل آن است که مسلمانان قسم خوردن به خدا را مکروه می دارند، اما یهودیان آن را اینگونه فهمیدند که اصلا این نام را نباید برد!

خلاصه نتیجه این طرز فکر آن شد که یهودیان وقتی در حال خواندن کتاب مقدس هستند، به واژه “یهوه” که می رسند، از واژه “ادونای” به جای آن استفاده می کنند!

واژه ادونای، در عبری واژه ای به معنی آقا و سرور و مولی و صاحب اختیار است.

خوب تا اینجای کار یک سنت گرچه اشتباه است اما دستی در خود کتاب مقدس و متن آن برده نشده است.

اما مشکل وقتی آغاز شد که در ترجمه های کتاب مقدس عمدتا توسط مسیحیان تثلیثی، به جای استفاده از واژه یهوه، پیرو این عادت پیشین، در اکثر جاها واژه یهوه حذف گردید، و به جای آن از ترجمه واژه ادونای استفاده شد!!!

و از آن بدتر در ترجمه های فارسی برای ترجمه واژه “ادونای” از واژه “خداوند” استفاده شد!!! دلیل آن هم این بود که در فارسی واژه “خداوند” به معنی آقا و سرور است!

لطفا دقت کنید! در واژه ادونای اصلا مفهوم الوهیت نبود! ادونای به معنی آقا و سرور بود، ولی در کلمه فارسی که برای آن استفاده شد از واژه “خداوند” استفاده شده است!

خلاصه بحث تا اینجا این شد که:

1- یهودیان واژه یهوه را نمی خواندند و به جای آن از واژه “ادونای” استفاده می کردند.
2- در ترجمه های فارسی به جای واژه “یهوه” از واژه “خداوند” که ظاهرا ترجمه “ادونای” است، استفاده شد.

خوب تا اینجای کار اولین قدم مهم برای هدف اصلی مسیحیان تثلیثی که خداوند دانستن عیسی مسیح بود برداشته شد!

و آن چه بود؟

به بهانه احترام به یهوه، نام او از بسیاری از ترجمه های کتاب مقدس حذف گردید، و واژه دیگری که یک درجه از نام اصلی پایین تر است، جایگزین نام یهوه شد.

اما مشکل چیست؟

مشکل آن است که شاگردان عیسی مسیح، او را آقا و سرور خود می خوانند، همان چیزی که در فارسی و عربی هم ما امامان شیعه را مولای خود می خوانیم.

در ترجمه آن فراز هایی که عیسی مسیح توسط شاگردانش و دیگران از واژه مولا و سرور در متن یونانی استفاده شده است، در ترجمه فارسی، عیسی مسیح، “خداوند” خوانده شده است.

یعنی با حذف نام یهوه از متن، و جایگزینی واژه “خداوند” با آن، دیگر خواننده بدون مراجعه به متن اصلی نمی تواند بفهمد در کجا صحبت از “یهوه” است و در کجا صحبت از یک اقا و سرور و مولا مثل عیسی مسیح است؟؟!!

هر دو، هم یهوه، هم عیسی مسیح، با واژه “خداوند” خوانده می شوند!!!

در همان آیه خروج که در بالا آوردم اگر دقت کنید بار اول نام یهوه آمده است، اما بار دوم نام یهوه با واژه “خداوند” در ترجمه فارسی جایگزین شده است.

از سوی دیگر وقتی به عهد جدید می رسیم همانطور که گفتم، عیسی مسیح بارها از سوی شاگردانش، آقا و سرور خوانده می شود: مثلا به این آیات در عهد جدید توجه کنید:

متی 2: 18
اما چون هیرودیس وفات یافت، ناگاه فرشته خداوند(در عبری یهوه، در سریانی مریا) در مصر به یوسف در خواب ظاهرشده، گفت:

در این آیه منظور از خداوند، خدای واقعی، یهوه است.

متی 13: 51
عیسی ایشان را گفت: «آیا همه این امور رافهمیده‌اید؟» گفتندش: «بلی خداوندا.(در عبری ادونای، در یونانی کوریوس، در سریانی مرن)» 52

اما در آیه دوم منظور از خداوند، آقا و سرور است!

یعنی در هیچ آیه عهد جدید، عیسی مسیح واقعا خداوند دانسته نشده است، بلکه آقا و سرور و مولا دانسته شده است، اما مسیحیان با این حیله و تحریف، در ترجمه کاری کرده اند، که هر کسی با دیدن متن گمان کند، عیسی مسیح توسط حواریونش “خداوند” دانسته می شود و او نیز سکوت کرده است!!!

البته مسیحیان تثلیثی کاملا هواسشان هست که در حال چه تحریف بزرگی هستند چرا که این خطای بزرگ را تنها در مورد عیسی مسیح انجام می دهند! نه در مورد هیچ کس دیگری!!!

مثلا در آیات متعدد تورات حضرت ابراهیم توسط همسرش سارا، اقا و سرور و مولای من خوانده می شود، مترجمین مسیحی خوب هواسشان هست که خدای نکرده ابراهیم(ع) “خداوند” خوانده نشود:

پیدایش 18: 12
پس ساره در دل خود بخندید و گفت: «آیا بعداز فرسودگی‌ام مرا شادی خواهد بود، و آقایم(ادونای در متن عبری، کوریوس در متن یونانی) نیزپیر شده است؟»

پس ملاحظه می کنید که مسیحیان تثلیثی که مترجمان کتابی هستند که دوستان در دست دارند، خوب هواسشان هست که به کدام سمت بغلطند تا عیسی مسیح را “خداوند” جلوه دهند!

این مختصر داستان واژه “خداوند” در ترجمه مسیحیان تثلیثی بود!

ان شاء الله در فرصتی دیگر به داستان واژه “خدا” خواهم پرداخت که آن هم تحریف دوم در ترجمه های مسیحیان از کتاب مقدس است، که این دو تحریف یکی در ترجمه واژه “خدا” و دیگری در ترجمه وازه “خداوند” دسیسه مسیحیان تثلیثی در خدا دانستن عیسی مسیح را کامل می کند.

با احترام فراوان
سپهر محمدی