تفاوتهای گفتگو و مناظره

گفتگو

مناظره

گفتگو، مشارکتی است. همه طرفها با هم همکاری می کنند.

مناظره، نوعی جنگ است، هر طرف تلاش می کند تا ثابت کند دیگری در اشتباه است.

گفتگو، یک رابطه آموزشی بین طرفین برقرار می کند.

مناظره، یک رابطه رقابتی بین طرفین بر قرار می کند.

گفتگو، مشارکت کنندگان را تشویق می کند تا سوالات و اهداف خود را در میان بگذارند.

مناظره، طرفین را تشویق می کند تا سوالات و اهداف خود را مخفی کنند.

در گفتگو، هدف، یافتن نظرات مشترک و یا نظرات جدید است.

در مناظره، هدف، غلبه یافتن نظرات شماست.

در گفتگو، همه برای حل مساله، همکاری می کنند.

در مناظره، نقطه نظر یک طرف، غالب و طرف دیگر، مغلوب می شود.

در گفتگو، شما باور دارید که راه حلهای متعددی ممکن است وجود داشته باشد و افراد مختلف، سهمی در بهترین راه حل دارند.

در مناظره، شما باور دارید که تنها یک راه حل هست و آن راه حل شماست، و راه حل های دیگر قابل اعتنا نیستند.

در گفتگو، شما به احساسات، امیدها، و ایده های دیگران اهمیت می دهید.

در مناظره، شما به احساسات، امیدها، و ایده های دیگران اهمیت نمی دهید.

در گفتگو، شما بهترین ایده های خود را رشد می دهید.

در مناظره، شما از ایده های خود در مقابل چالشها، دفاع می کنید.

در گفتگو، شما به یکدیگر گوش می دهید، تا درک کنید و به تفاهم بالاتری برسید.

در مناظره، شما به یکدیگر گوش می دهید، تا نقطه ضعف و یا خطا بیابید.

در گفتگو، شما در جستجوی قسمتهای خوب اندیشه های دیگران هستید.

در مناظره، شما در جستجوی نقاط ضعف اندیشه های دیگران هستید.

در گفتگو، شما اندیشه های جدید را بررسی می کنید و چه بسا، نظر خود را کاملا تغییر دادید.

در مناظره، شما نباید اندیشه های جدید را بررسی کنید و نباید نظر خود را تغییر دهید، مگر اینکه شکست را بپذیرید.

گفتگو، شما را وا می دارد تا خود را ارزیابی کنید.

مناظره، شما را وا می دارد تا دیگران را نقد کنید.

گفتگو، ذهن باز را ترویج می دهد، شامل باز بودن برای خطا داشتن.

مناظره، یک گرایش ذهن بسته می آفریند. شما تصمیم گرفته اید که خطایی ندارید!

گفتگو، شما را تشویق می کند تا همه اطراف یک موضوع را ببینید.

مناظره، شما را تنها به دیدن دو طرف یک موضوع ترغیب می کند.

گفتگو، دعوت می کند حتی پس از پایان رسمی گفتگو، موضوع باز باشد.

مناظره، با تعیین برنده و بازنده، بحثهای بعدی را عملا مسدود می کند.